جاس استون، خواننده بریتانیایی دوم ژوئیه در جزیره آزاد کیش بازداشت و از ایران اخراج شد. وی پس از خروج ویدیو و متن زیر را در صفحه اینستاگرامش منتشر کرد.
ما میدانستیم که چون من یک زن هستم نمیشود در این کشور یک کنسرت عمومی برگزار کرد چون غیرقانونی است. شخصا، دلم نمیخواهد در ایران به زندان بیافتم. در عین حال، سعی نمیکنم سیاستهای کشورهایی را که به آنها سفر میکنم عوض کنم یا دیگران را به خطر بیندازم.
اما به نظر میرسد مقامات (ایران) باور نمیکنند که ما قصد نداشتیم در ملاء عام برنامه اجرا کنیم و به همین دلیل، وقتی وارد سالن مهاجرت (فرودگاه) شدیم، دیدم که ما را روی «لیست سیاه» گذاشتهاند. به دنبال گفتگوهای طولانی با مامورین مطبوع و خوش رفتار اداره مهاجرت، ما را برای آن شب توقیف و صبح روز بعد اخراج کردند. البته بسیار ناراحت شدم. آنقدر نزدیک شدیم و آنقدر دور ماندیم. این لحظه، تکه کوچکی از قلبم را شکست.
بعد متوجه شدم که جنبه مثبت آن درخشان است.
من ماجرایم را شرح دادم و گفتم چه قصدی دارم تا شاید در مورد آنچه به ارمغان آورده ام احساسات مثبت آنها را جلب کنم و به آنهایی که مایل به نگاه کردن هستند، جنبههای مثبت دنیا را نشان بدهم. اینها همه، با درک این که اجرای برنامه در این شرایط ممکن نبود. هنوز هم باید به نحوی، به گونهای، در جهت این هدف حرکت کنم و البته، موسیقی نیروی محرک من است. اما این به معنی آن نیست که باید قانون شکنی کنیم. موسیقی فراگیر است، حتی اینجا. تنها باید در چارچوب مقررات آنها عمل کرد، و آنها باید باور کنند که ما چنین خواهیم کرد. این مسئله اعتماد است.
A little while ago, we met up with the beautiful singer #shabnamisurayo from #Tajikistan, It was a great joy to be around Shabnam and her fellow friends, we thank them so much for being part of the Total World Tour. Watch the full video here. https://t.co/KPONXCIODz #JSTWT pic.twitter.com/VXhyDfuYqe
— Joss Stone (@JossStone) June 13, 2019
آنها با ما بسیار مهربان بودند تا جاییکه در لحظاتی به آن شک کردم. این سئوال در ذهنم میچرخید که آیا آنها تنها ما را با دادن یک حس امنیت مجازی فریب میدهند تا ما بدون سروصدا و جنجال پا به سلول زندان بگذاریم؟ خیر، این افراد حقیقا مهربان و خوباند، و از اینکه نمیتوانند نظام را تغییر بدهند ناراحت بودند. زبان انگلیسی را به راحتی حرف نمیزدند اما مترجمشان، محمد، که قلبی مهربان داشت، این پیام را از طرف آنها به ما داد که امیدوارند ما به سفارتخانه مراجعه کرده و این مسئله را حل کرده و بازگردیم. آنها با قلبی سنگین و با تاسف از ورود ما جلوگیری کردند. در تمام طول این ماجرا و تا لحظهای که ما وارد هواپیمای بازگشتمان میشدیم، پوزش میطلبیدند. این ما بودیم که باید به خاطر آن که مدارکمان درست نبود عذر میخواستیم.